Wśród mgły wspomnień

Wiem, że dawno mnie tu nie było, nie myślcie, że to przez brak weny, ależ nie. Dlaczego więc nie ma rozdziału? Odpowiedz jest prosta. Dostałam rolę Balladyny w szkolnej ekranizacji dzieła J. Słowackiego i uczę się roli, bo premiera już we wtorek.  Kiedy możemy spodziewać się rozdziału? Pojawi się on w weekend lub wcześniej, obiecuję, że wezmę się za niego jak tylko będę miała premierę za sobą. Do przeczytania. Przepraszam.  Elena H. Informacje: *proszę o zadawane pytań pod tym tekstem, będę nanie niedługo odpowiadać.  *niedługo kończymy księgę pierwszą, czy chcecie drugą?  Proszę odpowiedzieć na pytania : 1) Wasza ulubiona postać z tego bloga.  2) Czy wiecie, że ten blog jest częściowo poprzednikiem angel word?  3) Sądzicie, że nadaje się do roli Balladyny?  4) Jakie uczucia wzbudził u was rozdział, w którym Elena straciła skrzydła? 

Elena  Wściekła kopnęłam odłamek szkła z żarówki w stronę drzwi. Nie byłam zła. O nie! Ja byłam wściekła. Straciłam jedyną rzecz, którą lubiłam, którą udało mi się po lubić po śmierci. Drzwi do pokoju otwarły się. Myślałam, że przejdzie przez nie pielęgniarka, ale w progu stanął Jonathan.  Mimowolnie uśmiechnęłam się. Musiało to wyglądać zabawnie. Uśmiechnięta dziewczyna pośród ostrych odłamków szkła.  - Eleno. - podszedł do mnie i objął ramieniem. - Będzie dobrze.  W tym momencie pierwszy raz miałam ochotę go spoliczkować. Będzie dobrze?! Mam rozumieć, że moje skrzydła wrócą na miejsce, mimo że są odcięte od ciała.  - Elen... - Chcę wrócić na ziemię.  - To nie możliwe. - powiedział. - Ron zadecydował, że... - A co mnie obchodzi co powiedział Ron?!  - Elen... - A mogę chociaż pójść się przejść, czy nie? - Możesz. Wyszłam jak najszybciej z budynku i usiadłam na ławce przed szpitalem. Sama, jak to dziwnie brzmi. Czy odtrącanie ludzi wychodziło mi najlepiej? Może ni