Wśród mgły wspomnień

zapraszam do zapoznania się z tymi informacjami Elena   Wróciłam zadowolona do domu. Bianka od razu zaczęła zagadywać w drzwiach frontowych.  - Gdzieś ty łaziła? Dzwoniłam do ciebie chyba z dziesięć razy! - W muzeum. - A coś ty do diabła robiła w muzeum? - No nie wiem Bian. Może oglądałam eksponaty? - Jaaa. Ech. Przepraszam El. - Mam cię informować o moich wyjściach? - A mogła byś?  Zaśmiałam się, ominęłam ją i weszłam do pokoju. Ku mojemu zdziwieniu Bianka poszła za mną. Uśmiechnęłam się pod nosem i zaczęłam wyciągać ciuchy na jutrzejsze spotkanie. - Gdzie idziesz? - Nigdzie. - odparłam. - Przecież widzę.  - Dziś nigdzie nie idę. - Dziś? Umówiłaś się z kimś?  - W pewnym sensie, ale nie tak jak myślisz.  Bianka pisnęła z zachwytu. Podbiegła do mojej szafy i po dłuższej chwili, co ja gadam ona siedziała w moich ciuchach chyba z trzy godziny. Po tym czasie wybrała mi czarną bluzkę, jeansy, kurtkę koloru węgla, torbę pasującą do bluzki i brązowawe buty.

 Wesołych wakacji.  Rozdział niedługo się pojawi.  Aktualnie pracuje nad dodatkiem do poprzedniego bloga z okazji jego rocznicy!  Tak niedługo będzie rok od pojawienia się historii Ever, a więc sto lat i do przeczytania.

Elena     Obudziłam się około południa cały czas nie wiedząc jak doszło do tego pocałunku. Oczywiście byłam zdziwiona tym wszystkim, ale próbowałam to jakoś wytłumaczyć. Jonathan jest aniołem! Opanuj się dziewczyno! Jesteś mroczną.     Nie chętnie wstałam z łóżka i przebrałam się. Postanowiłam wyjść z domu, przecież ile można gnić w łóżku. Poszłam w stronę muzeum, w którym byłam z aniołami. Zapragnęłam znów ujrzeć ten naszyjnik.  Tylko zobaczyć go choć przez chwilę. Weszłam do środka i od razu podeszłam do gabloty. Chwilę patrzałam na niego, po czym podszedł do mnie jeden z odwiedzających. Miał on brązowe włosy i ciemne oczy. Uśmiechnął się do mnie. - Witaj. -powiedział. - Jestem Jeremy, a ty?  - Elena.  Zawsze znajdujesz nowe znajome w muzeum? - Zawsze jesteś taka miła dla nowych znajomych. - Być może. - Cóż, to pewnie masz ich sporo. - Pudło. - Ach, to będę twoim znajomym. Uśmiechnęłam się do niego. - Chcesz dowiedzieć się czegoś o tym naszyjniku? - Z przyjemnością.