Prolog

Mgła okrywająca wszystko powoli zaczęła się osuwać.
Dzięki niemu.
Jego skrzydła trzymają mnie w górze,
Jego ramiona pilnują, żebym nie upadła.
Jego stanowczy głos karze mi zostać obok.
Jego serce należy do mnie.
Jest mój, a ja jego.
Jednak przeszłość może to zniszczyć,
A ja znów uczę się
Już umiem spadać
Teraz czas na
Naukę Podnoszenia.
Czas znów być sobą.
Czas pokazać na co mnie stać.
Czas naprawić błędy...